یکی باید باشه که مرد باشه

یکی باید باشه که مرد باشه . اخلاقش ؛ نگاهش ؛ حرف هاش ؛ فکرش ؛ دست هاش . یکی که بچه ننه نباشه . یکی که سوسول نباشه . یکی که بشه بهش اعتماد کرد . یکی که تیپ های اسپرت پسرونه بزنه . یکی که حتی غیرتی هم باشه . یکی که وقتی یهو این شال ِ روی سر زیادی می ره عقب ناراحت شه . یکی که حتی وسط ناهار خوردن وسط رستوران بگه پاشو جاتو با من عوض کن . یکی که حتی بگه " دیگه این مانتو رو نپوش " . یکی که نگران کلاس های 4 تا 6 تو باشه تو زمستون . یکی که نگران این باشه که حالا چجوری می ری خونه . یکی که بگه " شخصی سوار نشی ها . وایسا خودم میام دنبالت ". یکی که بچه نباشه و از بچه بازی خوشش نیاد . یکی که گاهی از اخمش بشه ترسید (‌البته گاهی ها )‌.

یکی  که مردونه کمکت کنه از کوه بری بالا . یکی که بشه دست هاش رو گرفت و حس بدی پیدا نکرد ... یکی که این قدر قوی باشه که ادم رو از رو زمین بلند کنه .یکی که در عین مرد بودن مهربون باشه . یکی که سیب زمینی نباشه . یکی که حتی زیادی هم اهل هنر نباشه ... اما به سلیقه تو احترام بذاره  . یکی که عاشق خرید هم نباشه حتی ولی وقت بذاره با تو بیاد خرید . یکی که حتی ندونه فرق عکس با فلش و بدون فلش چیه اما همیشه تو عکس های تو بخنده . یکی که براش رنگ زرد و نارنجی فرقی نداشته باشه اما بگه به نظرم رنگ نارنجی ِ بیشتر بهت می اومد .یکی که حتی حوصله 7 سین درست کردن نداشته باشه اما بیاد و کمکت کنه ظرف های 7 سین رو رنگ کنی.

یکی که بشه با خنده هاش به اسمون ها رسید و خندید.یکی باید باشه که نیست...